شبهه مقرون به علم اجمالیــ شبهه مقرون به علم اجمالی را شبهه مقرون به علم اجمالی گویند. شبهه مقرون به علم اجمالی مقابل شبهه بَدوی قرار دارد. ــ شبهه مقرون به علم اجمالی، شک در مکلّفٌ به با علم اجمالی به اصل تکلیف می‌باشد. ۱ - معنای شبهه مقرون به علم اجمالیشبهه مقرون به علم اجمالی، مقابل شبهه بدوی ، و به معنای شک در «مکلفٌ به» است، در صورتی که به علم اجمالی به ثبوت تکلیف مقرون باشد؛ به بیان دیگر، شبهه مقرون به علم اجمالی در جایی است که اصل تکلیف به طور اجمالی مسلّم است، ولی مکلفٌ به مشکوک است، یعنی دانسته می‌شود که یک تکلیف الزامی ( وجوب یا حرمت ) وجود دارد، ولی مکلفٌ به صورت تفصیلی روشن نیست؛ مثل آن که مکلف می‌داند در ظهر جمعه نمازی بر او واجب گردیده، اما نمی‌داند نماز ظهر است یا جمعه.مشهور اصولی‌ها در این مورد، به احتیاط حکم داده‌اند. [۲]
تحریرات فی الاصول، خمینی، مصطفی، ج۳، ص۱۲۵.
[۳]
فرهنگ تشریحی اصطلاحات اصول، ولایی، عیسی، ص۲۲۲.
[۶]
الحلقة الثالثة فی اسلوبها الثانی، ایروانی، باقر، ج۳، ص۵۱.
[۷]
مبادی فقه و اصول، فیض، علیرضا، ص۲۱۱.
[۸]
کفایة الاصول، فاضل لنکرانی، محمد، ج۵، ص۱۳.
[۱۰]
شرح اصول فقه، محمدی، علی، ج۴، ص۱۳.
[۱۱]
شرح اصول فقه، محمدی، علی، ج۴، ص۱۱۸.
[۱۲]
شرح رسائل، محمدی، علی، ج۱، ص۱۰۸.
۲ - محل بحثشبهه مقرون به علم اجمالی، در جایی است که تکلیف اجمالًا معلوم، لیکن مردد میان چند چیز است و آن بر دو گونه است: ۲.۱ - شبهه محصورهشبهه محصوره. ۲.۲ - شبهه غیر محصورهشبهه غیر محصوره. ۳ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۵۰۳، برگرفته از مقاله «شبهه مقرون به علم اجمالی». فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۴، ص۶۱۸. رده‌های این صفحه : اصول فقه | علم اجمالی
|